En dan ben je opeens journalist
Dat ik van vele markten thuis ben blijkt uit de vele verschillende werkzaamheden die ik in de afgelopen decennia heb mogen uitvoeren. Toch viel er altijd wel een connectie te leggen met mijn achtergrond als afgestudeerd docent drama. Van acteren tot lesgeven, presenteren, muziek maken of regisseren; het past allemaal nog wel in hetzelfde creatieve straatje. Toen ik in 2003 afstudeerde kon ik die straat ook best uittekenen. Wat dat betreft niks verrassends. Toch kwam er een onverwachte tak bij die ik zelf nooit had zien aankomen.
In september 2003 begon ik een Facebookpagina met de naam Dakartrucks. Persoonlijke interesse leidde tot deze stap. Al sinds de jaren ‘80 ben ik gegrepen door de bijzondere wereld van de off-road rallysport. In die tijd was de legendarische rally Parijs-Dakar een begrip geworden en in Nederland enorm populair door deelname van DAF Trucks met ene Jan de Rooy achter het stuur. Destijds moest je het nog hebben van uitzendingen op één van de schaarse TV zenders die het bestel toen rijk was. Het was de tijd waarin je er ook echt voor ging zitten. Niks geen “on demand”, maar speuren in de TV gids naar de uitzendtijden. Eind jaren ‘90 was er veel meer aanbod van zenders en veranderde er veel door het internet. De website Trucksfromholland.nl was een mooi initiatief van liefhebbers die daar nieuwtjes van truck rallyteams deelden. In een heus forum werden bovendien geruchten en officieuze nieuwtjes gedeeld en besproken. Die website hield ergens rond de eeuwwisseling op met bestaan en de echte liefhebber, zoals ik, raakte een beetje verloren wat nieuwsvoorziening betreft. Vrijwel dagelijks struinde ik zo websites van teams en online forums af op zoek naar dat laatste nieuws.
Toen Facebook het Hyves tijdperk deed vergeten, kwam ik op het idee zelf een plek te creëren waar ik de nieuwtjes dan maar ging delen. Eigenlijk uit eigen behoefte dus. Bovendien struinde ik toch het hele internet al vrijwel dagelijks af naar relevante rallyzaken en dan kon ik dat in ieder omzetten tot een contentrijke Facebookpagina. Dat bleek een schot in de roos. Het aantal volgers groeide snel en ik had er bovendien best plezier van. Soms schreef ik zelf een aanvullend stukje tekst bij een te delen bericht. De pagina groeide verder en verder. Mede door de zelf toegevoegde stukjes tekst werd de pagina vervolgens al snel gezien als media. Met bedrijfswagen journalist Alex Miedema als mede beheerder werd de status dusdanig dat er uitnodigingen van teams volgden en ook de organisatie van de Dakar rally had ons op de radar. Binnen enkele jaren werd ik van publiek, zelf onderdeel van het wereldje. Erg gaaf en mooi dat het ook organisch verliep.
De zelf geschreven stukjes werden in toenemende mate stukken. Mijn schrijfstijl is niet allerdaags en zeker niet in het wereldje waarover het ging. Het spelen met woorden, humor en stukken met een kop en staart. Bovendien versta ik de kunst om de passie in woorden te vangen. Niet dat ik dat meteen doorhad. Nee, pas sinds een paar jaar ben ik gaan beseffen dat er eigenlijk niemand anders schrijft zoals ik. Dat is niet om mezelf op de borst te kloppen, want daar gaat het me niet om. Het is gewoon leuk te ontdekken dat je iets kan op een geheel eigen wijze en dat dit wordt gewaardeerd.
Het schrijven van eigen artikelen kreeg een boast toen Alex en ik een eigen website koppelden aan het hele gebeuren. En sindsdien zijn er ook schrijfopdrachten van rallyteams gekomen. En dan ben je opeens journalist. Toen Team De Rooy met een opdracht kwam was dat wel een bijzonder moment. Wie had nou kunnen denken dat dit poldermannetje die posters van Jan de Rooy boven z’n bed had hangen, uiteindelijk voor dat legendarische rallyteam zou schrijven. Ik in ieder geval niet. Lang voelde het als een guilty pleasure en nog steeds zie ik het als een prettig uit de hand gelopen hobby. Zonder dat het ooit een plan was, gewoon vanuit een eigen behoefte. Het kan verkeren. Begin 2024 nam ik video-interviews af in het bivak van de Dakar rally en nu sta ik aan de vooravond van een volgend hoofdstuk. Ik ga mee naar de Africa Eco Race. Heel vanzelfsprekend toch? Ik ben immers journalist.
