Tijd om te oogsten

Toen ik in de zomer van 2020, midden in de Corona pandemie, een bijzondere kans kreeg bij Theatergroep De Jonge Honden een eigen voorstelling te maken, koos ik er voor mijn verhaal te vertellen. Een verhaal over een polderjongen die er lang over deed te begrijpen hoe je bruggen kan bouwen tussen droom en realiteit. Geen sinecure voor iemand die dat als twee totaal gescheiden werelden zag. Mijn dagdromen gaven me een vlucht uit de werkelijkheid waarin ik geen idee had wat te doen met mijn leven. Ik kon mezelf niet vijf of tien jaar vooruit in de tijd zien. Pas toen ik naar de Hogeschool voor de Kunsten ging om Docent Drama te worden kon ik zaaien. Langzaam maar zeker vond ik mijn plek. Mijn talenten kwamen in vruchtbare grond terecht en na het kiemen, kwam er steeds meer schot in. Met vallen en opstaan leerde ik wat ik wel en niet kan. Waar ik van waarde kan en wil zijn. Zo verzamelde ik de ontbrekende voedingsstoffen om echt tot bloei te komen. Nu ligt de focus alsmaar meer op autonoom werk. Ik groei verder en mijn werk groeit mee. De weg hier naartoe maakt het prachtig. Met de vernieuwde website, eigen trainingen, voorstelling JAAP! en mijn muziek gaat de blik naar buiten. Mijn werk vraagt namelijk om publiek. Bedrijven, luisteraars en lezers die het willen consumeren en maken dat ik echt van waarde kan en ga zijn. Dus kom maar op. Ik ben er klaar voor. Hoog tijd om te oogsten.